Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με τον βιβλιοθηκονόμο Παναγιώτη Τουρλή για την ιστορία της συνοικίας του Βύρωνα
Απέναντι από τη Χίο, στα παράλια της Μικράς Ασίας, στη χερσόννησο της Ερυθραίας, εκεί που στην αρχαιότητα άνθισε η ιωνική πόλη των Ερυθρών, δημιουργούνται κατά την Οθωμανική περίοδο μικροί οικισμοί στα οποία κατέφυγαν Κρητικοί, Χιώτες, Κυκλαδίτες, Ηπειρώτες, Πελοποννήσιοι. Ελληνικά Χωριά. Ένα από αυτά τα χωριά ήταν οι Αλατσάτες, οι κάτοικοι των οποίων, με τη Μικρασιατική Καταστροφή, έμελλε να δημιουργήσουν μία από τις κεντρικές συνοικίες της Αθήνας, τον Βύρωνα.
Στο Βύρωνα στήθηκε λοιπόν ο πρώτος αστικός προσφυγικός συνοικισμός της Ελλάδας με την ονομασία «Προσφυγικός Συνοικισμός Παγκρατίου». Γιατί επέλεξαν περιοχές όπως το Βύρωνα οι πρόσφυγες; Είχε την υποδομή η περιοχή για να υποδεχτεί τόσο κόσμο; Πώς πήρε κατόπιν το όνομά της η περιοχή; Είναι αλήθεια ότι η συνοικία ήταν γυναικοκρατούμενη; Και ποιο ήταν το σκάνδαλο του νηπιοκομείου Μόργκενταου στον Βύρωνα;